Stad in conflict

Uit vrees voor het conflict neemt de stadsontwikkeling vaak haar toevlucht tot consensus. Hoe eerder die consensus wordt bereikt, hoe beter, lijkt het devies. Maar bestaat de stad niet juist bij gratie van het conflict? Vormt het conflict niet de basis voor ontmoeting, voor verschillen, uitersten en diversiteit, kortom, voor dat wat de stad zo interessant maakt?

Een andere omgang met het conflict zou de stadsontwikkeling op een ander spoor kunnen zetten. Het zou de stad rijker en interessanter kunnen maken, zowel ruimtelijk, sociaal als cultureel.

“De conflicten die bij de stad horen, daar kunnen veel stadsbewoners best mee leven. Het zijn de oplossingen die voor die conflicten verzonnen worden die hen op den duur de stad uitjagen.” (Arnold Reijndorp)

“Sommige winkels zijn nog open. Sjaaltjes op stapels, verkopers die wegglippen tussen doeken, dun als doeken zijn. Groente en fruit, dat loopt altijd, ook diep in de nacht. Er wordt getast, geknepen, armen van zacht vlees. Ik ken niet alle vruchten, er zijn er met stekels, bobbels.” (Edzard Mik)